Tijdens de vroege jaren 1900, werd de esthetiek van de traditionele Afrikaanse beeldhouwkunst een krachtige invloed tussen Europese kunstenaars die een avant-garde vormden in de ontwikkeling van moderne kunst. In Frankrijk vermengden Henri Matisse, Pablo Picasso en hun vrienden in School of Paris de hoogst gestileerde behandeling van de menselijke figuur in Afrikaanse sculpturen met schilderstijlen afgeleid van de post-impressionistische werken van Cézanne en Gauguin.
Hoewel deze kunstenaars niets wisten van de oorspronkelijke betekenis en functie van de West- en Centraal-Afrikaanse sculpturen die ze tegenkwamen, erkenden ze meteen het spirituele aspect van de compositie en pasten deze kwaliteiten aan voor hun eigen inspanningen om verder te gaan dan het naturalisme dat de westerse kunst had gedefinieerd sinds de Renaissance. De interesse van de expressionisten voor niet-westerse kunst werd intenser na een Gauguin-tentoonstelling in 1910 in Dresden, terwijl modernistische bewegingen in Italië, Engeland en de Verenigde Staten zich aanvankelijk met Afrikaanse kunst bezighielden door contacten met kunstenaars van de School van Parijs.
Deze avant-gardekunstenaars, hun dealers en vooraanstaande critici van het tijdperk behoorden tot de eerste Europeanen die Afrikaanse sculpturen verzamelden vanwege hun esthetische waarde.
Matisse's aankoop in de herfst van 1906 van een klein Afrikaans beeld, nu geïdentificeerd als een Vili-figuur uit de Democratische Republiek Congo, werd naar een curiosawinkel in Parijs gebracht. Sinds Picasso aanwezig was, toonde Matisse het beeldhouwwerk aan hem. Picasso vertelde later curatoren en schrijvers over de cruciale bezoeken die hij vervolgens, te beginnen in juni 1907, maakte aan de Afrikaanse collecties in de Trocadéro. De Afrikaanse sculpturen, zei hij, hadden hem geholpen zijn doel als schilder te begrijpen, dat niet was om te entertainen met decoratieve beelden, maar om te bemiddelen tussen de waargenomen realiteit en de creativiteit van de menselijke geest - bevrijd of "bezworen" worden van angst voor het onbekende door er vorm aan te geven.
In 1907 voltooide Picasso de rudimentaire Les Demoiselles d'Avignon, het schilderij aan wiens facetten vrouwelijke lichamen en maskerachtige gezichten sommigen de geboorte van het kubisme en een bepalende roltoebedelen in de loop van de moderne kunst gedurende de twintigste eeuw. Ook Max Weber en Paul Klee werden beïnvloed door Afrikaanse kunstvormen.
